گول خوری بزرگمنش

خدایا:اندیشه و احساس مرا در سطحی پایین میاور که زرنگی های حقیر و پستی های نکبت بار و پلید "شبه آدم های اندک" را

متوجه شوم،چه،دوست تر می دارم "بزرگواری گول خور"باشم تا، همچون اینان "کوچکواری گول زن

گاه که پستی ها و حقارت هایی پلید را در کسی دیده ام و قلبم مالامال

نفرت شده است، ناگهان بر خود لرزیده ام که چرا توانستم ببینم؟ چرا

با او در فاصله ای نه چندان دور، ایستاده باشم که زرنگی هایی در این

سطح و ابتذال هایی را در این حد، در دسترس ادراک و احساسم باشد؟ چه

زیبا و درست است این سخن به ظاهر عجیب علی! این روح بزرگوار

تاریخ، که المومن غر کریم: مرد ایمان، گول خوری بزرگمنش است

----------------- م. آ. کویر و نیایش - علی شریعتی