خدایا مرا از این فاجعه ی پلید مصلحت پرستی که چون همه گیر شده
است ، وقاحتش از یاد رفته و بیماریی شده است از فرط عمومیتش ، هر
که از آن سالم مانده بیمار می نماید ، مصئون دار تا به رعایت
مصلحت ، حقیقت را ذبح شرعی نکنم
است ، وقاحتش از یاد رفته و بیماریی شده است از فرط عمومیتش ، هر
که از آن سالم مانده بیمار می نماید ، مصئون دار تا به رعایت
مصلحت ، حقیقت را ذبح شرعی نکنم
-------------
علی شریعتی
۲ نظر:
کار سختیه
خیلی هامون عادت کردیم به مصلحت زندگی کنیم
بی حضور انصاف و وجدان
خدا کنه بتئنیم واقعا انقدر بزرگ بشیم که حقیقت رو نکشیم...
درود.
سپاس از تلنگرت به هممون.
هممون.
البته تلنگر هم زیاده. بیدار نمیشیم.
بیدار کردن کسی که خودشو زده به خواب کار آسونی نیست.
پایدار باشی.
ارسال یک نظر